İş Ararken Tükenmek: Sessiz ve Görünmez Bir Yorgunluk

Yeni Bir Sayfa Açmak Kolay Değil

Bir dönem hepimizin duyduğu o söz kulağa tanıdık gelir:

“Yeni bir sayfa açmak iyi gelir.”

Ama kimse o sayfanın ilk satırlarını yazmanın ne kadar zor olduğunu söylemez.

İşten ayrıldıktan sonra çoğumuz rahatlayacağımızı, kendimize zaman ayıracağımızı düşünürüz.
Oysa bir süre sonra, ekran karşısında saatlerce başvuru yaparken buluruz kendimizi.

Her “Gönder” tıklaması küçük bir umut,
her “Sizinle tanıştığımıza memnun olduk ama başka…” cümlesi küçük bir hayal kırıklığıdır.

Ve bir noktadan sonra fark edersin ki,
artık seni yoran ofis değil, belirsizliktir.

Modern İş Arama Tükenmişliğinin Kaynakları

Bugünün dijital dünyasında tükenmişlik yalnızca fazla çalışmaktan değil,
fazla görünmek zorunda kalmaktan da geliyor.

• Sürekli “aktif ve pozitif” görünme baskısı (özellikle LinkedIn’de)

• Algoritmaya göre yaşamak: başvuru sistemleri, otomatik redler, görünmeyen CV’ler

• Kendini sürekli güncelleme zorunluluğu: her pozisyona ayrı özgeçmiş, her mülakata farklı “versiyon”

• Sessizlik ekonomisi: Hiçbir yanıt alamamak, görünmez hissetmek

Bu döngü, kişisel değeriyle profesyonel performansını karıştıran zihinler için ağır bir yük oluşturuyor.

Kendini Korumak İçin 5 Gerçek Adım

Deneyimlerimden ve danışanlarımdan öğrendiğim birkaç önemli adım:

1.Kendine hedef değil, tempo belirle.
Her gün 10 başvuru değil, 2 anlamlı bağlantı kur.

2. Zihnini dijitalden koru.
LinkedIn bir araçtır, kimliğin değil.

3. Küçük ilerlemeleri kutla.
Reddedilmediklerin de sürecin bir parçası.

4. Destek aramaktan çekinme.
Mentor, arkadaş, psikolog… her biri dayanıklılığını artırır.

5. Kim olduğunu, unvanın ötesinde hatırla.
“İşsiz” olmak bir durumdur; kim olduğunu tanımlamaz.

Son Bir Hatırlatma

Başarının çizgisi hiçbir zaman düz değildir.
İnişleriyle, duraklamalarıyla, sorgulamalarıyla anlam kazanır.

İş arama süreci sadece yeni bir rol bulmanın değil,
kendini yeniden tanımlamanın da yolculuğudur.

Ve belki de en kıymetli öğrenme şudur:

“Tükenmişlik bazen bitmiş olmak değil,
yeni bir benliğin doğum sancısıdır.”

Siz bu dönemi nasıl yaşıyorsunuz?
Yeniden başlama sürecinde en zorlayan kısmı neydi?
Yorumlarda paylaşmak, yalnız olmadığımızı hatırlatabilir.